Maria Malczewska BernhardtTEATR ŻYCIA malarstwo

InfoStudia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1970-1977 na wydziale malarstwa w pracowni prof. Włodzimierza Buczka i prof. Zbyluta Grzywacza. Dyplom w 1977 roku. W latach 1980-1982 podyplomowe studia na wydziale scenografii teatralnej i filmowej w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od ukończenia studiów prowadzi nieprzerwanie działalność artystyczną. Udział w wielu wystawach w Polsce i zagranicą m.in. „Pokolenia - Tendencje”, BWA, Kraków; „Absolwenci II”, Galeria Pryzmat, Kraków; „Artyści z Krakowa”, Kunsthalle, Norymberga; „Kunstspektrum”, Pałac Sztuki, Dϋsseldorf; „Art Cologne”, Kolonia; „Art Basel”, Bazylea; Państwowe Muzeum Narodu i Gospodarki, Dϋsseldorf; Galeria Gering, Frankfurt; Muzeum Śląska Opolskiego, Opole; "24 Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego", Szczecin; Galeria Centrum, NCK, Kraków.
Prace artystki znajdują się w zbiorach muzealnych, miejskich i prywatnych m. in.: w Austrii, Belgii, Francji, Holandii, Niemczech, Polsce, Słowacji, Szwajcarii oraz w USA.

Nagrody:
I-sza nagroda Związku Artystów Plastyków w Dϋsseldorfie.
II-ga nagroda Wojewody Zachodniopomorskiego na 24 Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie.

„W ograniczeniu środków wyraża się mistrz” – powiadał Goethe. Artystyczny zamysł i realizacja obrazów Marii Malczewskiej potwierdzają słuszność tej zasady. Jej obrazy są fascynujące, przy użyciu niewielkiej ilości środków uzyskała niepowtarzalny rodzaj skupienia i zarazem napięcia, wewnętrznej dynamiki charakterystycznej dla prawdziwie wartościowych dzieł. Kompozycje Marii Malczewskiej, mimo zewnętrznego podobieństwa poszczególnych realizacji, co wynika ze świadomego zawężenia pola artystycznych poszukiwań, sprawiają wrażenie jedynych i niepowtarzalnych. Atrakcyjność tych obrazów wynika także z możliwości odniesienia ich formy i treści do tradycji europejskiej kultury – i to najświetniejszych jej wzorów. Emanuje z nich atmosfera, jaką odznaczają się niektóre greckie rzeźby, szczególnie te, które przedstawiają kobiece postacie wyobrażające Mnemosyne i Muzy przyodziane w bogato sfałdowane szaty. W europejskiej kulturze wizualnej szata była obrazem i zarazem przejawem funkcjonowania prawdy jako alethei, ufundowanej na ruchu oscylacji między zakrywaniem i jawnością, między zapominaniem i wywoływaniem z pamięci. Stanowiła również exemplum funkcjonowania symbolu na zasadzie analogii funkcji: odkrywania i zarazem osłaniania będącego zabezpieczaniem. Jej rola uświadamiała, że do natury symbolicznych przekazów kulturowych należy bezustannie ponawiane rozpoznawanie sensu. Grecka bogini Mnemosyne, jako personifikacja Pamięci, była zarazem matką Muz, które w europejskiej tradycji patronują różnym dziedzinom sprawności ludzkiego ducha. Kulturowa aktywność człowieka jest możliwa i dokonuje się właśnie dzięki obecności pamięci - także pamięci o kulturowych symbolach przechowujących sens trudu ludzkiej egzystencji, symbolach - jako treści niejawnej, domagającej się odsłonięcia i określenia w swobodnej interpretacji, podobnie jak niejawne kształty spowite nieprzejrzystą materią w obrazach Marii Malczewskiej. Kompozycje Artystki wzbudzają bogactwo i głębię refleksji nad sensem ludzkiego bytowania i nad sensem tworzonej kultury. Odsyłają do antycznej i chrześcijańskiej symboliki szaty, jako materialnej, widzialnej części stworzenia. Odnoszą się także do świetnych przykładów, jakimi są dzieła artystów europejskiego średniowiecza, renesansu i baroku, w których odtwarzane po mistrzowsku kształty szat były ściśle zespolone z duchowym przesłaniem całości dzieła.

Twórczość Marii Malczewskiej pozostaje także w pewnej mierze równoległa do sensu przedsięwzięć niektórych artystów współczesnych, takich jak np. emballages Tadeusza Kantora lub akcje Christo, polegające na spowijaniu w nieprzejrzystą tkaninę, jako sui generis „wzięcie w nawias” monumentalnych obiektów natury bądź wytworów kultury. Zarówno w dokonaniach tych artystów, jak i w dziełach Marii Malczewskiej idzie o zdynamizowanie wyobraźni odbiorcy i odświeżenie jego zrutynizowanego widzenia świata. Swoistą własnością obrazów Artystki jest jednak ich głębsze zanurzenie w tradycję, próba nawiązania dialogu z jej symboliką, przy zachowaniu kameralności oraz dyskrecji w wyrażaniu skojarzeń, uczuć i myśli - zarówno odnoszących się do spraw odległych od współczesności, jak też ściśle związanych z aktualnymi problemami naszych czasów. Do takiego rodzaju uczuć i nastrojów zaliczyłbym wyraźną ewokację klimatu wyalienowania jednostki we współczesnym społeczeństwie, sytuację dobrze znaną mieszkańcom współczesnej wielkomiejskiej cywilizacji.
Kompozycje Marii Malczewskiej są paradoksalnymi obrazami peryferii naszego istnienia - tajemnicy jako ważnej części składowej ludzkiego losu. Pobudzają wyobraźnię widza, poruszają tkwiące w niej, zakrzepłe w podświadomości obrazy i symbole, zapomnienia i przypomnienia. Skłaniają nas do rozmyślania o ukrytej istocie rzeczy schowanej za parawanem nieprzenikliwej materii. Swoją siłę wyrazu czerpią z wytrwałego usiłowania by przedstawić to, co nieprzedstawialne.
Franciszek Chmielowski, prof. ASP, dr hab.
Kierownik Międzywydziałowej Katedry Historii i Teorii Sztuki Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Linkhttp://www.bwasandomierz.pl

Error connecting to mysql

Sztuki plastyczne

Maria Malczewska - Bernhardt - TEATR ŻYCIA - malarstwo