1. Roll With the Wind
2. Fairytale
3. Dolphin
4. Kiss and Tell
5. Funny Little World
6. If You Were Gone
7. Abandoned
8. 13 Horses
9. Song From a Secret Garden
10. 500 Miles (Bonus)

Ocena: 6/10

GÅ‚osowaÅ‚em na Rybaka. Cóż, lubiÄ™ EurowizjÄ™, mam w zamian za 4 godziny spÄ™dzone przed telewizorem trochÄ™ masochistycznej rozrywki zwiÄ…zanej z tym festiwalem kiczu. Jednak Rybak urzekÅ‚ mnie prostotÄ… piosenki, folkowymi wstawkami i chwytajÄ…cym refrenem. Dobra, nie byÅ‚a to może muzyka najwyższych lotów, ale wreszcie coÅ› nowego i innego od tych wszystkich pseudopopowych szmir. Nawet jeÅ›li niewiele lepiej brzmiaÅ‚o “Fairytale”, to brzmiaÅ‚o WCIÄ„Å» lepiej. ZresztÄ…, posÅ‚uchajcie sami.

Niestety pÅ‚yta już żadnÄ… rewolucjÄ… nie jest, a wÅ‚aÅ›ciwie… jest wrÄ™cz przewidywalna. Zaczyna siÄ™ nieźle – Roll With the Wind to kawaÅ‚ek równie hitonoÅ›ny, co jego nastÄ™pca – Fairytale. Potem Dolphin zaczyna irytować i ta folkowo-szantujÄ…ca maniera sprawia wrażenie powtarzalnej. Tym bardziej, że melodie sÄ… jak z jakiegoÅ› walniÄ™tego kabaretu dla leÅ›nego ludku. Kiss and Tell próbuje jeszcze ratować i sprawiać wrażenie, że Rybak ma pomysÅ‚y. Może i je faktycznie ma, ale nie sÄ… one pierwszej Å›wieżoÅ›ci. To zresztÄ… jest zawsze problem folku – odwoÅ‚uje siÄ™ do tego, co już znamy i mamy podÅ›wiadomie wdrukowane, zatem zaskoczyć można co najwyżej interpretacjÄ….

A nastÄ™pne utwory pokazujÄ…, że interpretacja jest miaÅ‚ka, bo poprawna. Wszystko jest poprawne, zagrane Å‚adnie, ale tak jakoÅ›… Å›rednio czuć w tym pasjÄ™. Jest energia, ale wrzucona w skrzypce. To po co ten wokal wtedy, ja siÄ™ pytam? Dopiero 13 Horses jako ballada ratuje album i pokazuje, że Rybaka stać na prawdziwe emocje. Song From a Secret Garden to Å‚adny, ale wciąż zapychacz. Natomiast 500 Miles jako bonus jest o tyle nietrafiony, że przypomina Kiss and Tell.

No dobra, ładna ta płyta, ale na parę niezobowiązujących przesłuchań. Rybak stworzył folkową odmianę Feela. Szkoda tylko, że nie zdobył polskich rozgłośni. Pewnie dlatego, że w porównaniu nawet z rodzimym Carrantuohill (do którego mu chyba najbliżej) wciąż mniej więcej przypomina Dodę postawioną przeciwko Madonnie. Nie ten pułap.

- Mateusz Kowalski