Najnowsza adaptacja „Anny Kareniny”, której premiera odbyÅ‚a siÄ™ niedawno, ukazana zostaÅ‚a w caÅ‚kowicie odmiennej konwencji niż dotychczasowe jej wczeÅ›niejsze  wersje.

Dla przypomnienia dodam, że powstaÅ‚o kilka adaptacji filmowych opartych na tej powieÅ›ci m.in. niema wersja z GretÄ… Garbo w roli gÅ‚ównej (1927), radziecka z TatianÄ… SamojÅ‚owÄ… (1967) i z Sophie Marceau w roli gÅ‚ównej (1997).
Film o kulisach zdrady małżeÅ„skiej wÅ›ród towarzyskich elit crème de la crème w realiach carskiej Rosji jawi siÄ™, jak omszaÅ‚a baśń, którÄ… oczyszczono, pomalowano taniÄ… pozÅ‚otkÄ… i ozdobiono sztucznymi brylancikami.
TytuÅ‚owÄ… rolÄ™ odtworzyÅ‚a w filmie Keira Christina Knightley,  aktorka i modelka, znana miÄ™dzy innymi z filmu „Piraci z Karaibów: KlÄ…twa Czarnej PerÅ‚y”, nominowana do Oscara za najlepszÄ… rolÄ™ pierwszoplanowÄ… w obrazie pt. „Duma i uprzedzenie”. A w filmie „Pokuta” otrzymaÅ‚a nominacjÄ™ do ZÅ‚otego Globu i nagrody BAFTA.

GÅ‚ówna bohaterka żyje sobie dostatnio i szczęśliwie, dopóki nie pozna dandysa o zÅ‚otych lokach i pustych oczach. Dandys ów nie narzeka na brak kobiet w swoim życiu, ale nieznajoma Anna intryguje go.
KoÅ„skie zaloty zostajÄ… wkrótce odrzucone, lecz peÅ‚na życia Anna nie potrafi wyrzec siÄ™ spotkania z uroczym mÅ‚odzieÅ„cem zaprawionych w miÅ‚osnych bojach.
Podczas balu ich uczucie rozkwita. OczekiwaÅ‚am burzliwych dialogów, dramatyzmu akcji, a tymczasem pokazano jakieÅ› sztuczne fajerwerki w charakterze gÅ‚ównej atrakcji balu.

SÅ‚ynne sceny na lodowisku z czoÅ‚owymi bohaterami również pozbawiono uroku. Damy siedzÄ…ce w wózkach kierowanych przez szarmanckich kawalerów nie budziÅ‚y raczej zaciekawienia. ZabrakÅ‚o mi tzw sÅ‚owiaÅ„skiej duszy. Nie byÅ‚o jej nie tylko podczas ekspozycji bezkresnych krajobrazów letniej Å‚Ä…ki, zimowych pejzaży nie wyróżniajÄ…cych siÄ™ niczym szczególnym, lecz zabrakÅ‚o jej w toku akcji.
Zabiegi artystyczne, takie jak, nagÅ‚e zamieranie scenicznego ruchu pobocznych postaci w przedziwnych pozach bez wstrzymania akcji filmu, cudowne przemiany z kolejki dla dzieci w prawdziwy parowóz i podartego listu spadajÄ…cego w postaci pÅ‚atków Å›niegu ożywiaÅ‚y fabuÅ‚Ä™, jednoczeÅ›nie wywoÅ‚ujÄ…c wrażenie dystansu i nierzeczywistoÅ›ci obrazu.

Film ukazaÅ‚ w krzywym zwierciadle przedstawicieli rosyjskiej arystokracji z ich typowymi zwyczajami i kierujÄ…cymi nimi niewzruszonymi zasadami. Niemniej jednak pomimo tego uproszczenia nasuwajÄ…cymi na myÅ›l polskÄ… „TrÄ™dowatÄ…”, zbyt wiele pojawiÅ‚o siÄ™ tu automatyzmu tychże postaci, które sprawiaÅ‚y wrażenie pociÄ…ganych za sznurki niczym marionetki.
Prawdziwa pozostaÅ‚a Anna próbujÄ…ca siÄ™ ratować morfinÄ… przed ostracyzmem i osamotnieniem. Å»ywe także pozostaÅ‚o cierpienie zdradzonego męża szukajÄ…cego dla siebie Å›cieżki wÅ›ród gÄ…szczy zastarzaÅ‚ych konwenansów.

Leitmotiv - rosyjska Å›piewka nieÅ›miaÅ‚o przewijajÄ…c siÄ™ w filmie, przekonuje widzów, co do prostego i ponadczasowego przesÅ‚ania zawartego w tym dramacie.