Eksponaty pochodzÄ…ce ze zbiorów muzealnych odzwierciedlajÄ… dziaÅ‚alność czÅ‚owieka w różnych okresach geologicznych, od paleolitu schyÅ‚kowego po wczesne Å›redniowiecze wÅ‚Ä…cznie. W latach 60. prawie caÅ‚Ä… swÄ… kolekcjÄ™ archeologicznÄ…, liczÄ…cÄ… ponad 100 tys. zabytków, ks. SkurczyÅ„ski przekazaÅ‚ Muzeum ÅšwiÄ™tokrzyskiemu w Kielcach oraz nowo powstaÅ‚ym placówkom muzealnym w SzydÅ‚owie i PiÅ„czowie. DziÄ™ki temu wielki dorobek tego niepospolitego CzÅ‚owieka staÅ‚ siÄ™ wÅ‚asnoÅ›ciÄ… ogólnospoÅ‚ecznÄ… – użytecznÄ… dla nauki i kultury.

Do najznaczniejszych jego znalezisk należą zespoÅ‚y z okresu wpÅ‚ywów rzymskich, jak np. grób książęcy z situlÄ… jako popielnicÄ… i bogatym wyposażeniem ze Stawian (pow. PiÅ„czowski), dwa groby kowali z SzaÅ„ca (pow. Buski) i Korytnicy (pow. JÄ™drzejowski), zawierajÄ…ce bogaty inwentarz narzÄ™dzi żelaznych oraz groby wojowników. Oprócz wymienionych odkryÅ‚ wiele innych cennych stanowisk, w tym parÄ™ dużych cmentarzysk kultury Å‚użyckiej (Balice, Janowice), grobów kloszowych (Korytnica, Rzeszutki), osadÄ™ ze starszej fazy wczesnego Å›redniowiecza w Borkach pod Kielcami, czy wreszcie grodzisko w Gnojnie.

Ks. S. SkurczyÅ„ski urodziÅ‚ siÄ™ w PiÅ„czowie, od najmÅ‚odszych lat interesowaÅ‚ siÄ™ archeologiÄ…, prowadziÅ‚ wiele badaÅ„ terenowych. OdkryÅ‚ wiele cennych stanowisk archeologicznych w ponad stu miejscowoÅ›ciach poÅ‚udniowej i zachodniej części Kielecczyzny. OdznaczaÅ‚ siÄ™ wyjÄ…tkowÄ… wrÄ™cz intuicjÄ… odkrywczÄ…. W czasach miÄ™dzywojennych wygÅ‚aszaÅ‚ wiele pogadanek z zakresu pradziejów Kielecczyzny, dużo pisaÅ‚ m.in. do „Dawnej Kultury”, „Z otchÅ‚ani wieków” oraz do „PamiÄ™tnika Kieleckiego”.