W przeszłości Big Ben milkł już wielokrotnie na okres krótszych lub dłuższych napraw i konserwacji, ostatnio w zeszłym roku, a najdłużej - aż na 6 miesięcy - w 1956 roku. Ale w swojej długiej historii zegar uległ awarii tylko raz, w 1976 roku, kiedy z powodu zmęczenia metalu zepsuły się kuranty.

Do tej pory w Big Benie nie wymieniono łożyska mechanizmu uderzeniowego, co byłoby doskonałą reklamą słynnej stali z Sheffield, gdyby nie to, że już się jej tam nie produkuje.

Kiedy skonstruowano zegar w 1859 roku, jego dokładność mierzono przy pomocy specjalnej linii telegraficznej, która łączyła go z obserwatorium astronomicznym w Greenwich. Linia została zniszczona podczas nalotów Luftwaffe w 1940 roku.

Zegar chodził z dokładnością do jednej sekundy na tydzień. Regulowano go przy pomocy jednopensówki i półpensówki dokładanych do wahadła, by zwiększyć jego wagę. Ta metoda zawiodła tylko raz, w Sylwestra 1962 roku. Potężny opad śniegu obciążył wtedy wskazówki i Big Ben wybił Nowy Rok z 10-minutowym opóźnieniem.