Wys�ano dnia 24-01-2007 o godz. 23:07:19 przez agape 749
 | Ryszard Kapuściński, jeden z najbardziej cenionych polskich pisarzy, autor reportaży z wielu zakątków świata nie żyje. Twórca "Cesarza", "Hebanu" i "Wojny futbolowej" w marcu skończyłby 75 lat. Był autorem wielu reportaży i książek dotyczących problematyki całego świata. Od kilku lat wymieniano go jako poważnego kandydata do literackiej nagrody Nobla. |
Jak powiedział dziennikarz Mirosław Ikonowicz, wieloletni przyjaciel Kapuścińskiego - pisarz przeszedł 19 stycznia operację nowotworu w szpitalu warszawskiej Akademii Medycznej przy ul. Banacha. Wybudzony po trzech dniach, rozmawiał z bliskimi. We wtorek doznał rozległego zawału serca i pomimo wysiłków lekarzy zmarł ok. godz. 19.30.
Z Pińska na Czarny Ląd
Urodził się w 1932 r. w Pińsku na Polesiu (dziś Białoruś) w rodzinie nauczycieli. Jako dziennikarz zadebiutował w wieku 17 lat w tygodniku "Dziś i Jutro", potem pisywał w "Sztandarze Młodych". W roku 1951 rozpoczął studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, przeniósł się jednak na historię.
Po raz pierwszy jako dziennikarz Kapuściński wyjechał w 1956 r. do Indii, odwiedził także Afganistan i Pakistan. W następnym roku pojechał do Japonii i Chin.
W 1958 przez 10 miesięcy pracował w Polskiej Agencji Prasowej, potem zaproponowano mu etat w "Polityce". W 1962 r. Kapuściński został stałym korespondentem PAP w Afryce. O narodzinach Trzeciego Świata pisał w "Czarnych gwiazdach" (1963) i "Gdyby cała Afryka" (1969).
W połowie 1967 r. podróżował po siedmiu azjatyckich i zakaukaskich republikach Związku Radzieckiego. Owocem tej podróży jest książka "Kirgiz schodzi z konia" (1968).
Świat pod ręką: z Ameryki Łacińskiej do Iranu
Na jesieni 1967 r. został korespondentem PAP w Ameryce Łacińskiej, gdzie spędził pięć lat mieszkając w Chile, Meksyku, Boliwii i Brazylii. Zaowocowało to dwiema książkami: "Chrystus z karabinem na ramieniu" (1975) o Boliwii i Antylach i "Wojna futbolowa" (1978).
W 1974 r. Kapuściński rozpoczął pracę w tygodniku "Kultura" i wyjechał do Angoli, tuż przed odzyskaniem przez nią niepodległości. Przebieg wojny domowej, która się tam rozpętała opisał w książce "Jeszcze dzień życia" (1976).
Pracując w "Kulturze", w latach 1974-1980 Kapuściński bezustannie podróżował, kilkakrotnie był w Etiopii i Iranie. Owocem tych podróży stały się dwie książki, które przyniosły autorowi międzynarodowy rozgłos: "Cesarz" (1978) o świetności i upadku Hajle Sellasje w Etiopii i "Szachinszach" (1982)o dworze szacha Rezy Pahlawi w Iranie.
Reporter, podróżnik, poeta, cesarz
W latach 1989-1991 Kapuściński podróżował po upadającym radzieckim imperium. Powstałe na podstawie zebranych materiałów "Imperium" to trzecia książka Kapuścińskiego, która zrobiła karierę na Zachodzie. Jej autor stał się najczęściej tłumaczonym polskim pisarzem. "Cesarza" wydano na świecie 28 razy, "Imperium" - 23 razy.
W 1990 r. ukazał się pierwszy tom "Lapidarium" - zbiór drobnych refleksji z przeczytanych lektur i podróży. ("Lapidarium II" ukazało się w 1995 roku, III - 1997, IV - 2000. V - 2002).
Kolejną książką Kapuścińskiego jest "Heban" (1998), w której autor powraca do tematu afrykańskiego. W 2000 ukazuje się czwarta część cyklu - "Lapidarium IV". Jesienią 2000 wydany zostaje album fotograficzny, w którym znalazły się zdjęcia z afrykańskich podróży Kapuścińskiego.
W 2003 r. ukazał się "Autoportret reportera". W 2004 r. do księgarń trafiły "Podróże z Herodotem", książka która osiągnęła wielki sukces i przyniosła autorowi prestiżowe nagrody. W 2006 r. Kapuściński wydał tomiki poezji "Prawa natury" oraz zbiór wykładów "Ten inny".
Z Pińska na Czarny Ląd
Urodził się w 1932 r. w Pińsku na Polesiu (dziś Białoruś) w rodzinie nauczycieli. Jako dziennikarz zadebiutował w wieku 17 lat w tygodniku "Dziś i Jutro", potem pisywał w "Sztandarze Młodych". W roku 1951 rozpoczął studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, przeniósł się jednak na historię.
Po raz pierwszy jako dziennikarz Kapuściński wyjechał w 1956 r. do Indii, odwiedził także Afganistan i Pakistan. W następnym roku pojechał do Japonii i Chin.
W 1958 przez 10 miesięcy pracował w Polskiej Agencji Prasowej, potem zaproponowano mu etat w "Polityce". W 1962 r. Kapuściński został stałym korespondentem PAP w Afryce. O narodzinach Trzeciego Świata pisał w "Czarnych gwiazdach" (1963) i "Gdyby cała Afryka" (1969).
W połowie 1967 r. podróżował po siedmiu azjatyckich i zakaukaskich republikach Związku Radzieckiego. Owocem tej podróży jest książka "Kirgiz schodzi z konia" (1968).
Świat pod ręką: z Ameryki Łacińskiej do Iranu
Na jesieni 1967 r. został korespondentem PAP w Ameryce Łacińskiej, gdzie spędził pięć lat mieszkając w Chile, Meksyku, Boliwii i Brazylii. Zaowocowało to dwiema książkami: "Chrystus z karabinem na ramieniu" (1975) o Boliwii i Antylach i "Wojna futbolowa" (1978).
W 1974 r. Kapuściński rozpoczął pracę w tygodniku "Kultura" i wyjechał do Angoli, tuż przed odzyskaniem przez nią niepodległości. Przebieg wojny domowej, która się tam rozpętała opisał w książce "Jeszcze dzień życia" (1976).
Pracując w "Kulturze", w latach 1974-1980 Kapuściński bezustannie podróżował, kilkakrotnie był w Etiopii i Iranie. Owocem tych podróży stały się dwie książki, które przyniosły autorowi międzynarodowy rozgłos: "Cesarz" (1978) o świetności i upadku Hajle Sellasje w Etiopii i "Szachinszach" (1982)o dworze szacha Rezy Pahlawi w Iranie.
Reporter, podróżnik, poeta, cesarz
W latach 1989-1991 Kapuściński podróżował po upadającym radzieckim imperium. Powstałe na podstawie zebranych materiałów "Imperium" to trzecia książka Kapuścińskiego, która zrobiła karierę na Zachodzie. Jej autor stał się najczęściej tłumaczonym polskim pisarzem. "Cesarza" wydano na świecie 28 razy, "Imperium" - 23 razy.
W 1990 r. ukazał się pierwszy tom "Lapidarium" - zbiór drobnych refleksji z przeczytanych lektur i podróży. ("Lapidarium II" ukazało się w 1995 roku, III - 1997, IV - 2000. V - 2002).
Kolejną książką Kapuścińskiego jest "Heban" (1998), w której autor powraca do tematu afrykańskiego. W 2000 ukazuje się czwarta część cyklu - "Lapidarium IV". Jesienią 2000 wydany zostaje album fotograficzny, w którym znalazły się zdjęcia z afrykańskich podróży Kapuścińskiego.
W 2003 r. ukazał się "Autoportret reportera". W 2004 r. do księgarń trafiły "Podróże z Herodotem", książka która osiągnęła wielki sukces i przyniosła autorowi prestiżowe nagrody. W 2006 r. Kapuściński wydał tomiki poezji "Prawa natury" oraz zbiór wykładów "Ten inny".
| Komentarze |