Mam nadzieję, że to CJ jest zapowiedzią ponownego rozkwitu w "związku" NFC i Cockneya, a przynajmniej, że zwiastuje odrodzenie mocy NFC. Pamiętam początki CJ - fantastyczne imprezy, tysiące pomysłów, mało środków, a świetne efekty. I ludziom się to spodobało. Ta energia, zapał, inwencja i chęć proponowania z każdą imprezą czegoś nowego. Bo CJ to impreza, na którą Cockney zawsze zmieniał się w junglę (wizualnie), co NFC podkreślało esencją połamanej muzyki.

To nie była kolejna sobotnia impreza, to było wydarzenie, na które ludzie czekali. Nie było gałązek, drzewek, bananów, za to znaki, tablice, a przede wszystkim dj-ka na platformie i bębny za siatką. Pora roku nie sprzyja dekorowaniu "naturalnymi" środkami, ale inwencji ekipie nie można odmówić. Już nazwa "Under Construction" zapowiadała coś nowego, ale efekty zaskoczyły.

Czas na muzykę, pod tym względem też było lepiej - świeżo. Mimo, że bez "gwiazdy" było naprawdę dobrze. Zresztą NFC coraz częściej udowadnia, że grają na naprawdę wysokim poziomie i potrafią stworzyć na imprezie dobry klimat, co przyciąga ludzi. Tym razem było mocniej, i uprzedzę tych, którzy się oburzą na określenie "mocniej". Ja nie usłyszałam breakcorów czy hardcorów (być może za wcześnie wyszłam), ale jednak prawie wszystkie sety były utrzymane w "tonacji" ostrzejszych drumów, jungli i innych odmian połamańców, których 90% uczestników nie rozróżnia. Prawie wszystkie sety, bo Bibi wprowadziła słońce rytmami reggae, Igor zaczarował IDM-em z towarzyszeniem Jasia na bębnach, Midasss zaskoczył romantyzmem balladowym w drumowym wydaniu, a Gandi rockowymi akcentami.

Mam nadzieję, że to nie było tylko pojedyncze wydarzenie i nie mam najmniejszych wątpliwości, że NFC znów się odrodzi, że znów zacznie podnosić poprzeczkę i tak postawioną już wysoko...