Wys�ano dnia 10-07-2004 o godz. 15:15:05 przez pala1 384
 Był w szpitalu. Siedział na parapecie okna i karmił gołębie. Nagle stracił równowagę, spadł i zginął. Śmierć równie piękna, co głupia. Ale pozostawił po sobie mnóstwo dzieł cudnych i zachwycających swoją urodą. Niezwykły język, niecodzienne poczucie humoru to immanentne cechy jego stylu. |
Ta autobiograficzna książka, którą chciałbym polecić, jest o miłości do kotów i samochodów, o sensie życia i umiejętności czerpania z niego radości. Ona jest o czułości barbarzyńcy. Nie będę się rozwodził ani rozpisywał na jej temat. Sami musicie do niej zajrzeć, by poczuć jej wyjątkowy smak.
Bohumil Hrabal, „Auteczko”, Znak 2003
Bohumil Hrabal, „Auteczko”, Znak 2003
by Lech Szczeciński
| Komentarze |