Debiut sceniczy zespołu okupiony niezliczoną ilością długonocnych prób był wyrazisty. W czerwcu pokazali swoje dźwięki i teksty szerszej publiczności. Ich ostatni koncert, który odbył się w ramach Najmniejszego Festiwalu na Świecie (klub Woor) był w moim odczuciu clue całego przedsięwzięcia.

Nie dziwić może profesjonalizm zespołu. Jego skład to doświadczeni instrumentaliści: Michał Stachurski (perkusja) Grzegorz Majcher (gitara basowa), Aleksander Borowiecki (vocal, gitara), Filip Gołda (gitara), Wacław Gogola (klawisze, loopy).

Zadziwiać może dojrzałość i inteligencja grania; pogłębiona muzyczna refleksja, która na pierwszy rzut ucha wbija się ostrym dźwiękiem w mózg odbiorcy.

Matematyka kompozycji, skomplikowanie jej podziału rytmicznego, to prawdziwy majstersztyk rocka progresywnego. Podskórna punktulaność i powierzchowna "ostrość brzmienia" tonowana jest liryką tekstu piosenkowego. A to wszystko smacznie podane mocnym, zadziornym wręcz głosem wokalisty. Świadomy odbiorca, który potrafi odczytać piosenki jako przekaz dwukodowy zauważy, że przesłanie tekstu ma sens. Wydaję się to być anachronizmem we współczesnej muzyce.

ja niewinny jestem - śpiewa tekst Grzechorza Majchera wokalista - 
to życie mi ciągle mówi szach
słowem ani gestem się nie zdradzi bo to świetny gracz
na drodze ciemno
w którą stronę ruszyć gdy przede mną cień
zegar odmierza
na szachownicy czasu noc i dzień

Metaforyka rocka? Coś więcej. Metafora po prostu. Polecam ten zespół. Ich koncerty wgniatają w ziemię (a niektórych nawet w glebę). Ich muzyka przenika mózg na wskroś. Ich piosenki nie są o dupie Maryny (z całym szacunkiem dla Maryny). To zespół z Kielc, ale wychodzący poza kieleckość. I chwała im za to.