Zofia Korzeńska, ur. w Mazurach 26 marca 1931 w woj. podkarpackim – poetka, eseistka, krytyk literacki, redaktor książek. Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1955 r., pracowała jako nauczycielka języka polskiego oraz bibliotekarka. Obecnie zajmuje się głównie eseistyką poetycką i krytyką literacką.

Wydała siedem tomów swojej poezji (Dwa brzegi czasu – 2001, Pozbierać rozrzucone chwile – 2004, Musi być sens przecież – 2004, Idąc przez Niniwę – 2006, Obudzić jutrzenkę – 2009, Mazury, Mazury... – 2010, Dary chwil 2011).

Napisała eseje m. in. o Z. Antolskim, A. Dąbrowskim, Z. Herbercie, ks. J. A. Ihnatowiczu, A. Kamieńskiej, Z. T. Łączkowskim, Cz. Miłoszu, Zycie Trych, ks. J. Twardowskim, kard. K. Wojtyle i in. oraz esej pt. Oblicza autentyzmu a także liczne recenzje i szkice o twórczości pisarzy polskich.
Współpracuje z pismami, m.in. z „Radostową”, „Teraz”, „Wici.Info”.