Spektakl powstał na podstawie ksiażki Josepha Condrada. Aktor odgrywający rolę głównego bohatera-Marlowa często zapominał tekstu i nietrudno było zauważyć, że oczekuje podpowiedzi suflera. Długie chwile ciszy, w oczekiwaniu, aż aktor przypomi sobie tekst, dla widzów - wierzcie mi - nie były zbyt zachęcajace.

Przedstawienie miało jednak kilka plusów : podobał mi się pomysł przedstawiania niektórych wydarzeń za pomocą cieni (aktorzy stali za przebijającą światło plandeką, a oświetlająca ich lampa sprawiała, że ich cienie były widoczne na owym materiale). Podobało mi się także ukazanie swiatła zachodzącego słońca (również za pomocą lampy), które było dość realistyczne i robiło ciekawy klimacik.

Gdy wielu aktorów zebrało się na scenie, pomyślałam: "No, może wreszcie sie rozkreci". Niestety w tym momencie aktorzy zaczęli się kłaniać i koniec "interesującego" spektaklu:P Trzeba było widzieć miny widzow. Ale oczywiście są gusta i guściki, może znajdzie sie ktoś, komu spodoba się takie ujęcie "Jądra ciemności". Mnie niestety nie przekonało, zdecydowanie wolę książkę.