Kielecki pisarz nagrodzony

Literatura
Wys�ano dnia 15-01-2011 o godz. 16:39:38 przez rafa 2838

W wypełnionej do ostatniego miejsca auli Domu Literatury w Warszawie 1 grudnia br. wręczono uroczyście tegoroczne nagrody im. Witolda Hulewicza w XV jubileuszowej edycji. W tym roku kapituła miała do rozpatrzenia wyjątkowo wielu, bo aż stu pretendentów. Z satysfakcją informujemy, iż wśród kilku nagrodzonych znalazł się poeta, eseista, prezes Kieleckiego Oddziału ZLP Stanisław Nyczaj.

Kielecki pisarz znalazł się w gronie obok, m.in.: Andrzeja Mularczyka, Bogdana Chorążuka, Andrzeja Poczobuta i laureatów nagród honorowych przyznanych pośmiertnie Wojciechowi Siemionowi, Stanisławowi Kukuryce, Marianowi Grześczakowi.

Stanisław Nyczaj otrzymał nagrodę, jak orzeczono: „za twórczość poetycką i działalność społeczną na Ziemi Stefana Żeromskiego”. W laudacji Barbara Wachowicz podkreśliła m.in., że laureat jako poeta i animator życia kulturalno-literackiego rozwinął się w pełni na Kielecczyźnie, formując jednocześnie silne środowisko pisarskie. Spełnił tym samym marzenie Stefana Żeromskiego, by Ziemia Świętokrzyska tętniła wrażliwym na ludzkie sprawy słowem. Tu wyszły najważniejsze książki laureata – nie tylko poetyckie. Spośród tych, co dużo znaczą wystarczy, że wspomnę „Metafizykę tworzenia”, rzecz o tajemnicach natchnienia i wyobraźni. To mądra książka literacko-filozoficzna, potrzebna, dziś jedna z podstawowych.

Stanisław Nyczaj, jako poeta wnikający głęboko w powiązania ludzi z przyrodą, wniósł w swoje strofy magiczną moc niczym ożywczy chlorofil. Słowa jego zaczęły nie tylko rozbrzmiewać, lecz i działać jako „szczepionka nadziei”. Nagroda jest wyrazem uznania za jego piękną twórczą pracę na kielecko-Żeromskiej niwie.
Po laudacji i wypowiedzi poety, który nawiązał m.in. do wydarzenia, jakim niedawno (23 października) było otwarcie Centrum Muzealno-Edukacyjnego im. S. Żeromskiego w Ciekotach, kompozytor i wokalista Cezary Stawski z Huty Podłysicy zaśpiewał pieśń do słów S. Nyczja „Spełnienie” – wtedy po raz pierwszy wykonaną, na tryumfalny powrót autora „Ludzi bezdomnych” do swych stron rodzinnych.

Witold Hulewicz urodzony 26 listopada 1895 r. w Kościankach k. Wrześni, był postacią o wielorakich zainteresowaniach artystycznych i zdolnościach organizatorskich, poetą, tłumaczem, twórcą radiowego teatru wyobraźni i pierwszego polskiego słuchowiska. Wybitny animator życia kulturalnego, wielki patriota. Przez lata związany z Wilnem, gdzie założył Związek Literatów i zainicjował słynne środy literackie w celi Konrada. We wrześniu 1939 r. przemawiał przez radio do żołnierzy Wehrmachtu w ich rodzimym języku, założył pierwsze konspiracyjne pismo „Polska Żyje”, był u boku prezydenta Starzyńskiego. Ich wspólnym miejscem kaźni są Palmiry. Tam W. Hulewicz – tłumacz i przyjaciel Rilkego, autor pełnej uwielbienia biografii Beethovena – został rozstrzelany przez Niemców 12 czerwca 1941 r.

Apis

Komentarze

LiteraturaKielecki pisarz nagrodzony

Literatura
Kielecki pisarz nagrodzony