Nordyckimi, postawnymi walkiriami o spiżowych piesiach i blond włosach czy delikatnymi, nieśmiałymi dziewczętami z Wiednia? Dlaczego związały się z potworami XX wieku?

W 1941 roku Josef Thorak na Wielkiej Niemieckiej Wystawie Sztuki zaprezentował swoją rzeźbę nadnaturalnej wielkości - trzy nagie kobiece sylwetki, nieśmiałe, zagubione, oddane marzeniom, obnażajace się przed mężczyzną i oczekujące jego akceptacji. Kobiece akty Josefa Thoraka miały prezentować zdrową, rasowo czystą i silną obywatelkę Trzeciej Rzeszy. Powstawały proste rzeźby i obrazy prezentujące nagie bawarskie wieśniaczki z twardymi piersiami i gęstym owłosieniem łonowym, upozowane na greckie boginie. Jak wyglądały prawdziwe kobiety wodzów niemieckiego nazizmu?

Kobieta wodza

Pierwszą wielką miłością Adolfa Hitlera miała być jego siostrzenica Angela Raubal, zwana Geli. W 1927 roku, gdy Geli miała 19 lat, zakochała się w szoferze Hitlera Emilu Maurice. Hitler darzył swojego szofera sympatią i niczego nie przeczuwając, namawiał go do ożenku. Tymczasem Geli awansowała do roli towarzyszki życia Hitlera. Nie odstępowała go na partyjnych obiadach i kolacjach, na przedstawieniach w operze i w teatrze. W wieku 21 lat pozowała niespełnionemu malarzowi Hitlerowi do studium aktu.

W 1929 r. zamieszkała z nim w jego domu w Monachium i dostała tam osobny pokój. Towarzysze partyjni przyszłego wodza obserwowali swojego przywódcę i Geli. Żyła pod troskliwą opieką wuja , ale nie miała okazji do zawierania znajomości z innymi mężczyznami. Hitler trzymał ją z dala od rówieśników. W 1931 roku oświadczyła "wujowi", że chce jechać do Wiednia. Hitler stanowczo zabronił jej wyjazdu. Po gwałtownej sprzeczce wyjechał do północnych Niemiec. Zrozumiała, że trzymał ją "na odległość pejcza". Zamknęła się w swoim pokoju. Następnego dnia rano znaleziono ją martwą na podłodze. Nie zostawiła żadnego listu. Została pochowana na wiedeńskim Cmentarzu Centralnym. Hitler nie wziął udziału w pogrzebie...

W tym samym roku, w którym Geli dostąpiła zaszczytu zamieszkania pod dachem domu Hitlera, przyszły wódz poznał laborantkę w studiu fotograficznym Heinricha Hofmanna. Podobno wielkie wrażenie wywarły na nim jej zgrabne, szczupłe nogi. Dziewczyna miała wówczas siedemnaście lat. Była niewinna, nie miała szerszych zainteresowań ani ambicji. Nazywała się Ewa Braun. Hitler był od niej starszy o dwadzieścia trzy lata.

Miłość dyktatora i guwernantki

Kochali się po raz pierwszy wiosną 1932 roku, wkrótce po śmierci Geli Raubal (tak zapisała w swoim pamiętniku Ewa). Mimo że romans rozgorzał na dobre, Ewa nie była szczęśliwa. W listopadzie 1932 roku po raz pierwszy usiłowała odebrać sobie życie.

Tuż po północy strzeliła sobie w szyję ze służbowego rewolweru swego ojca. Ranna, zdołała jednak wezwać lekarza, który poinformował Führera, że dziewczyna usiłowała strzelić sobie w serce, lecz chybiła, i że pomoc nadeszła w ostatniej chwili. Hitler natychmiast oświadczył Hofmannowi, że Ewa chciała się zabić z miłości do niego - czytamy w jednej z biografii niemieckiego dyktatora.

6 lutego 1935 roku, w swoje urodziny, Ewa Braun zanotowała: właśnie skończyłam w zdrowiu dwadzieścia trzy lata. Czy to naprawdę powód do radości?
Zajęty przygotowaniami do ataku na wschodnią Europę i panowania nad światem Hitler zjawił się dopiero po pięciu dniach. Ewa zapisała, że spędzili uroczy wieczór, ale nawet nie zapytał, co chciałabym dostać na urodziny.

Wciąż była pełna oddania swojemu Führerowi. Jestem nieskończenie szczęśliwa, że On kocha mnie tak bardzo, i modlę się, by tak pozostało na zawsze. Nie chcę, by kiedykolwiek, z mojej winy, odwrócił ode mnie oczy.

Kolejne długie miesiące były czasem beznadziejnego oczekiwania na ukochanego, który w tym czasie wytyczał harmonogramy kolejnych inwazji, geografię obozów koncentracyjnych i zatwierdzał rozkazy wybijania całych narodów. Pewnego ranka zrozpaczona rozłąką fräulein Braun zażyła dwa tuziny tabletek fanodormu. Po kilku minutach straciła przytomność. Znalazła ją jej siostra Ilse.Wezwano lekarza i ocucono dziewczynę. "Incydent" został zatuszowany. Stwierdzono, że Ewa zażyła pastylki przez omyłkę.

Lekarze zajęli się też samym Hitlerem - przedstawiono mu doktora Theo Morrella, specjalistę chorób wenerycznych. Był osobistym lekarzem Führera aż do jego śmierci w maju 1945 roku. Morrell nigdy nie przyznał, że leczył Hitlera na kiłę, choć było to tajemnicą poliszynela. Stąd być może brały się jego kłopoty z potencją, na które uskarżała się Ewa.

Hitler uwielbiał jednak oglądać ją obnażoną. Nalegał, by kąpała się i plażowała nago. Lubił też fotografować ją nagą. Chętnie rozbierał dziewczynę sam, a ona podobno drżała z pożądania. Często z bliska robił zdjęcia jej pośladków.

Akt kobiecy w sztuce Trzeciej Rzeszy był wizualizacją dokonaną przez mężczyzn dla mężczyzn, jako usankcjonowanie ich panowania seksualnego. Przedstawienia aktów kobiecych miały wyraźny kontekst seksualny. Były to wizerunki młodych, uległych i oczekujących kobiet, powabnych i wdzięcznych. Przedstawienia nagiej kobiety w malarstwie i rzeźbie nie służyły kontemplacji piękna kobiecego ciała, lecz miały jasno określoną rolę. Ich celem była zachęta do kontaktów seksualnych i prokreacji w ramach bitwy o narodziny - czytamy w artykule Małgorzaty Paszylki-Glazy opublikowanym na jednej z kobiecych stron internetowych.

Seks po niemiecku

Otto Skorzeny, szef niemieckich komandosów i ulubieniec Hitlera, relacjonował, że Ewa powiedziała mu, iż Führer nigdy nie kłopocze się zdejmowaniem butów, i że czasami robią "to", nie używając łóżka.

- Po prostu kładziemy się na podłodze. Na podłodze jest zawsze bardzo namiętny - miała mu wyznać Ewa Braun. W kwietniu 1945 roku było oczywiste, że Niemcy przegrają wojnę. Hitler polecił Ewie, by pozostała w jego górskiej rezydencji Berghof, ale ona wbrew jego rozkazom udała się do berlińskiego bunkra Führera. Hitler był tak uradowany, że... nie skarcił jej za nieposłuszeństwo.

W Berlinie dudniły radzieckie działa, do Łaby zbliżali się Amerykanie, a dawny towarzysz - Göring - wysłał Hitlerowi ultimatum, żądając przekazania mu rządów. Mały człowiek, wielki wódz zrozumiał, że sytuacja była beznadziejna. O północy 29 kwietnia 1945 roku Adolf Hitler i Ewa Braun pobrali się (niektóre źródła podają, że ślub nastąpił dzień wcześniej i zakończył się skromnym, przygnębiającym bankietem w bunkrze). Następnego ranka nowożeńcy spali do późna. Kilka godzin później szwagier Ewy Hermann Fegelein usiłował wymknąć się z bunkra z dużą sumą franków szwajcarskich. Podobno Ewa błagała Hitlera, by darował Hermannowi życie. Bezskutecznie - został zastrzelony.

Tego samego dnia w podziemnym gabinecie Führer i jego świeżo poślubiona małżonka połknęli kapsułki z trucizną. Dzieła śmierci miał dopełnić strzał z pistoletu w serce (do dzisiaj nie wiadomo, kto wykonał śmiertelny strzał). Zwłoki wyniesiono na powierzchnię, oblano benzyną i podpalono. Tak zakończyła się love story niemieckiego dyktatora i jego delikatnej dziewczyny.

Miłość po włosku

Benito Mussolini już jako młodzieniec uganiał się za kobietami. Wybierał zazwyczaj starsze od siebie wyrafinowane intelektualistki, zwłaszcza nauczycielki. Z czasem jego wymagania ograniczyły się do tego, by partnerka nie była zbyt chuda. Nie gardził żadną - dziennikarki, żony członków partii, aktorki, służące, hrabiny - wszystkie były potencjalną zdobyczą. Wiele z nich twierdziło, że odpowiada im bezceremonialne podejście Duce do ich wdzięków i brutalna cielesność aktu miłosnego.

Żona wodza Rachele (miał z nią piątkę dzieci) wiedziała o licznych kochankach męża. Tolerowała jego romanse, wiedząc, że Benito mimo wszystko kocha ją i dzieci. Była kobietą przyzwyczajoną do ciężkiej pracy i odporną na cierpienie. Idealna kobieta dla faszysty.

Ukochany mąż wprowadził dla mężczyzn pozostających zbyt długo w stanie kawalerskim specjalny podatek (bykowe) i wyjął spod prawa cudzołóstwo. Był przeciwny nowoczesnym tańcom i usiłował położyć kres dekadenckiemu życiu nocnemu w Rzymie. Jego pomysły popierał Watykan.

Jedną z kochanek wodza włoskich faszystów była Ida Dalser. Mieszkali razem z przerwami aż do 1915 roku, gdy Benito ją porzucił. Mieli fizycznie i umysłowo upośledzonego syna o imieniu Benito Albino. Gdy Mussolini pracował w jednej z rzymskich gazet, Ida miała zwyczaj stawać wraz z synkiem pod oknami redakcji i krzyczeć, by kochanek zszedł na dół, jeśli się odważy. Pewnego razu kochanek zjawił się w oknie z pistoletem w dłoni. Ida zmarła w szpitalu psychiatrycznym w Wenecji w 1935 roku.

Inną kobietą, którą posiadł Duce, była Margherita Sarfatti zajmująca się krytyką sztuki. Została wydawcą faszystowskiego czasopisma "Gerarchia" i pisywała za Mussoliniego artykuły do amerykańskich gazet. Romans trwał do lat 30. Margherita była poważną rywalką oficjalnej kochanki Duce Clary Petacci. To jednak nie ostatnia kobieta w życiu włoskiego dyktatora.

W 1937 roku przybyła do Rzymu francuska aktorka Magda Coraboeuf, która pisywała artykuły do "La Liberté". Miała przeprowadzić wywiad z Duce. Dopięła swego w sypialni.
- Przebywałam w Rzymie dwa miesiące, a Duce miał mnie w tym czasie ze dwadzieścia razy - wyznała jednej z gazet.
Mussolini poinformował policję i ambasadę Francji, że Magda nie jest we Włoszech mile widziana. Została aresztowana i skazana na rok więzienia. W jej mieszkaniu policja znalazła ponad trzysta fotografii Mussoliniego. Po wojnie aresztowano ją ponownie za szpiegostwo na rzecz państw osi. Gdy alianci zbliżali się do Alp, włoski dyktator i jego kochanka Clara Petacci zostali zastrzeleni przez partyzantów. Ich ciała powieszone za nogi wystawiono na widok publiczny w Mediolanie.

Kto był gorszy, oni czy one?

Inni naziści też mieli na swoim koncie wiele podbojów miłosnych zakończonych klęską. Hermann Göring, zanim stał się despotycznym, otyłym morfinistą, był przystojnym, uroczym pilotem, za którym uganiały się kobiety z wyższych sfer w całej Europie. W Szwecji, gdzie przez pewien czas przebywał, swoje serce i dom oddała mu pewna arystokratka - Karin von Kantzow. W 1923 roku została jego żoną. Zmarła jednak w tajemniczych okolicznościach i w 1935 roku Hermann poślubił niemiecką aktorkę Emmy Sommermann. Przyrzekli sobie, że nie opuszczą siebie aż do śmierci. Kiedy w więzieniu alianckim w Spandau skazany na śmierć za zbrodnie wojenne Göring przegryzał kapsułkę z cyjankiem, był jednak sam.

Inaczej było w małżeństwie Josepha i Magdy Goebbels, które dochowało się szóstki dzieci (wszystkie nosiły imiona rozpoczynające się od litery H na cześć Hitlera). W obliczu klęski III Rzeszy Goebbels postanowił odebrać sobie życie, zabić swoją żonę i uśmiercić dzieci. Magda nie protestowała...

Kobiety, które związały się z największymi tyranami XX wieku, podzieliły w większości ich los. Czy można kochać potwora, samu nie będą skażoną odrobiną potworności?