Krytycy projektu twierdzą, że jest on zbyt drakoński ponieważ przewiduje te same kary wobec osób kopiujących utwory na własny użytek co wobec piratów, którzy kopiują je w celach handlowych.

Początkowo projekt pisany był z myślą o zwalczaniu piratów, fałszerzy i podrabiaczy (odnosi się on zresztą także do innych fałszowanych produktów). W trakcie prac nad dyrektywą poszerzono ją także na prawa autorskie. W obecnym kształcie ma więc ona chronić nie tylko marki produktów ale także tak zwaną"własność intelektualną". Jeśli wejdzie w życie organy ścigania będą miały prawo przeprowadzenia rewizji w domach podejrzanych, konfiskaty mienia oraz zwrócenia się do sądu o nakaz zamrożenia ich kont bankowych.

Niektóre organizacje konsumenckie obawiają się, że przepisy w proponowanym kształcie mogą otworzyć drogę do rewidowania domów ludzi, którzy na własny domowy użytek "zamieniają się" utworami przez systemy internetowe w rodzaju Kazaa.

Projekty Unii Europejskiej porównuje się z przyjętymi już w USA zaostrzonymi przepisami w tej dziedzinie. Doprowadziły one już do serii procesów sądowych przeciwko osobom wymieniającym się muzyką przez internet.