Starania zmierzajÄ…ce do wydania korespondencji pisarza rozpoczÄ™to zaraz po jego Å›mierci w 1925 roku. PoczÄ…tkowo zajmowaÅ‚ siÄ™ tym prof. WacÅ‚aw Borowy – przez 20 lat gromadziÅ‚ listy, potem prof. StanisÅ‚aw PigoÅ„ i dr Jerzy KÄ…dziela. Jednak prace udaÅ‚o siÄ™ zakoÅ„czyć dopiero prof. ZdzisÅ‚awowi Adamczykowi z UJK. Pierwszy tom listów ukazaÅ‚ siÄ™ 10 lat temu. W ostatnim tomie oprócz korespondencji z lat 1919–1925 umieszczono 10 odnalezionych listów (które chronologicznie powinny być przyporzÄ…dkowane do poprzednich tomów, lecz z oczywistych wzglÄ™dów byÅ‚o to niemożliwe) oraz indeksy osób wystÄ™pujÄ…cych we wszystkich wydanych listach.
Szczególnie ciekawy jest list S. Å»eromskiego z VI 1920 roku do Józefa PiÅ‚sudskiego – dotyczy on plebiscytu na Warmii i Mazurach i Å›wiadczy o ogromnym zainteresowaniu pisarza ówczesnymi wydarzeniami politycznymi.

Fragmentów korespondencji można byÅ‚o wysÅ‚uchać na poczÄ…tku listopada podczas spotkania w Muzeum Narodowym w Kielcach. Wówczas prof. Z. Adamczyk opowiedziaÅ‚ o „historii” listów, a Adam Ferency odczytaÅ‚ wybrane z nich, np. obok listu do MarszaÅ‚ka cytowane byÅ‚y listy do pierwszej żony pisarza – Oktawii.
Ten ostatni tom listów to nie tylko gratka dla kolekcjonerów czy wielbicieli twórczoÅ›ci pisarza, ale także biografów, którzy odnajdÄ… w nich wiele nieznanych dotÄ…d faktów z życia Å»eromskiego.