Nasza pani powiesiÅ‚a siÄ™ zimowym porankiem w klasie, kopnÄ…wszy w krzesÅ‚o, które staÅ‚o pod oknem.

Pan Lazhar to opowieść o pustce, jakÄ… w sercach uczniów pewnej kanadyjskiej szkoÅ‚y zostawiÅ‚a nagÅ‚a, samobójcza Å›mierć nauczycielki. Pustce, którÄ… mniej lub bardziej fortunnie, próbowaÅ‚ bÄ™dzie zapeÅ‚nić przybysz z Algierii - imigrant, Bachir Lazhar. MiÅ‚y sklepikarz, ale nie znajÄ…cy siÄ™ na nauczaniu, cudem zdobywajÄ…cy posadÄ™ wychowawcy, zmierzy siÄ™ z zadaniem przeprowadzenia uczniów przez temat umierania, poczucia winy i utraty dzieciÅ„stwa.

W postać ciepÅ‚ego i nieco staroÅ›wieckiego gÅ‚ównego bohatera wcieliÅ‚ siÄ™ Mohamed Fellag. To wÅ‚aÅ›nie w jego towarzystwie eksplorujemy Å›wiat grona pedagogicznego. Jednak najwiÄ™kszÄ… uwagÄ™ w filmie przykuwajÄ… postacie drugoplanowe - uczniowie Bachira. W ich grze aktorskiej nie wyczuwa siÄ™ braku doÅ›wiadczenia, czy udawania - doskonale radzÄ… sobie ze swoimi rolami. Szczególnie wartÄ… uwagi i urzekajÄ…cÄ… jest ulubienica wychowawcy - rezolutna i dojrzaÅ‚a jak na swój wiek Alice, którÄ… zagraÅ‚a mÅ‚oda debiutantka Sophie Nélisse.

Dla mnie, te 94 min spÄ™dzonych w Kinie WDK w Kielcach, jest jak powrót do szkolnej Å‚awki i czasów dzieciÅ„stwa. Do problemów, które teraz, z perspektywy dorosÅ‚ego, już siÄ™ bagatelizuje. Do zabawy i prac domowych. Do poznawania życia. Wzdrygam siÄ™ na widok sceny, w której nauczyciel wychowania fizycznego każe uczniom biegać dookoÅ‚a boiska, z uÅ›miechem patrzÄ™ na Simona - klasowego Å‚obuza, który jak wypisz wymaluj przypomina moich kolegów ze szkolnej Å‚awy. Ale Pan Lazhar to nie tylko podróż w przeszÅ‚ość. To także okazja do spojrzenia na rzeczywistość szkoÅ‚y oczami nauczycieli. Jest to może także szansa na zrozumienie ich bÅ‚Ä™dów i na zauważenie poÅ›wiÄ™cenia. Na dostrzeżenie, że sÄ… przede wszystkim ludźmi.

W gruncie rzeczy film jest bardzo prosty. Czasem wzrusza, a czasem nieco nudzi. Jak życie. Autentyczność bijÄ…ca z fabuÅ‚y jest zdecydowanie jednym z gÅ‚ównych atutów produkcji. Philippe Falardeau, scenarzysta i reżyser filmu, nie szokuje, nie wciÄ…ga widza w żadnÄ… grÄ™. Stara siÄ™ raczej subtelnie zwrócić nam uwagÄ™ na coÅ› innego. W zwyczajnym uÅ›miechu Lazhara do uczniów, w podarowanej książce i w uÅ›cisku kryje siÄ™ naturalne piÄ™kno ludzkich relacji, potrzebnych, aby pomóc sobie nawzajem w przeżywaniu traumy. Koniecznych, aby normalnie żyć. To wÅ‚aÅ›nie dziÄ™ki zwykÅ‚ym gestom udaje siÄ™ pokonać strach i zaakceptować to, co siÄ™ staÅ‚o.

Pan Lazhar to Å›wietna propozycja dla tych, którzy lubiÄ… wspominać szkolne czasy i dla pragnÄ…cych odpoczynku od anglojÄ™zycznych superprodukcji. Z pewnoÅ›ciÄ… jest to też Å›wietny wybór dla zastanawiajÄ…cych siÄ™ nad karierÄ… pedagoga. Po obejrzeniu filmu niektórzy mogÄ… zwÄ…tpić...