Dzięki fotografiom astronomie znaleźli się o krok od Wielkiego Wybuchu, który stał się początkiem wszeświata. Obrazy, które dotarły na ziemię, prawdopodobnie zostaną niepokonane do czasu umieszczenia na orbicie kolejnego, jeszcze silniejszego teleskopu.

Przeciągłe spojrzenie

Milion sekund trwało przyglądanie się teleskopu krańcom wszechświata, zanim udało mu się osiągnąć taki efekt końcowy, jak ten, który widać na zdjęciu. Swoje zadanie Hubble zaczął wykonywać 24 września 2003, a zakończył 16 stycznia tego roku.

Fotografia przedstawia pierwsze galaktyki, które powstały po Wielkim Wybuchu. Wszechświat był wtedy jeszcze ciemny i zimny.

Obszar obserwowany przez teleskop zawiera około 10 tys. galaktyk i znajduje się w konstelacji Fornax, poniżej Oriona. Obserwowany z ziemi, ten fragment nieba (o średnicy zaledwie jednej dziesiątej Księżyca w pełni) jest praktycznie pusty.

Doktor Steven Beckwith, jeden z naukowców z instytutu zajmującego się dokonaniami Hubble'a, powiedział, że tak odległych obiektów ludzkość jeszcze widziała.

Jak zobaczyć niewidzialne?

Steven Beckwith - Instytut Naukowy Teleskopu Hubble'a Historyczne obrazy powstały dzięki kombinacji dwóch działających od siebie niezależnie urządzeń: Advanced Camera for Surveys (ACS) i Near Infrared Camera and Multi-object Spectometer (Nicmos). Pierwsza jest bardzo czuła, druga pracuje w widmie bliskim podczerwieni.

Dzięki tym kamerom udało się zobaczyć obiekty, które nie tylko były niewidoczne z ziemi, ale których nie mógł dostrzec nawet Hubble podczas swoich poprzednich prób zbadania tego obszaru w latach 1995 i 1998.

Okazało się, że obszar, do tej pory jawiący się jako kosmiczna pustynia, tętni życiem. Wypełniają go rozmaite galaktyki różniące się od siebie kształtem, wielkością i kolorami, a całość uzupełniają dziwaczne twory, które niby są galaktykami, ale w niczym nie przypominają znanych do tej pory. Stanowią one odzwierciedlenie chaosu, który panował na początku wszechświata.