W cyklu „Burzenie kamienic na Warszawskiej w Kielcach” fotoszwendacz z pasjÄ… rasowego fotoreportażysty, majÄ…cego w dodatku poczucie historycznoÅ›ci chwili, obfotografowuje burzenie historycznych kamienic (w czasie wojny byÅ‚ tu żydowski szpital). Czyni to, piÄ™tro po piÄ™trze, segment po segmencie i kamieÅ„ po kamieniu na kupie gruzowiska, by na koÅ„cu pokazać widokówkowy wrÄ™cz obrazek fragmentu Kielc z informacjÄ…, że jest to widok z dachu zburzonej kamienicy. Po to, zatem byÅ‚y wczeÅ›niejsze obrazy burzenia, by nagle zostawić czytelnika z wieloznacznym, subtelnym dylematem. Patrzcie paÅ„stwo, jakie piÄ™kne teraz bÄ™dzie miasto, gdy pozbÄ™dziemy siÄ™ jego „zmarszczek historii”. Albo też, napatrzcie siÄ™ na ten widoczek, bo już nikt takiego nie sfotografuje, gdyż zburzony zostaÅ‚ punkt, z którego byÅ‚o to widać…

Podobna poetyckość ma siÄ™ w cyklu „Kielce z wieży klasztoru na Karczówce”. Fotoblogger zaczyna od pokazania czubka wieży. Dalej pokazuje obrazki krajobrazu Kielc widziane z tej perspektywy. InteresujÄ…ce sÄ… jednak sfotografowane wpisy turystów na murze klasztornym, którzy w narysowanych serduszkach informujÄ… o swoich mÅ‚odzieÅ„czych miÅ‚oÅ›ciach… Najstarszy jest (z czasu wojny!), z 1941 r. Należy mieć nadziejÄ™, że księża pallotyni nie zamalujÄ… tych niezwykÅ‚ych malunków. Fotoszwedaczowi należą siÄ™ sÅ‚owa uznania, że dostrzega i utrwala coÅ›, co być może widzimy, ale jednoczeÅ›nie tak naprawdÄ™ nie dostrzegamy…