Po kilku latach album zaczÄ…Å‚ być doceniany, czego efekty można dziÅ› zobaczyć, usiÅ‚ujÄ…c kupić go na aukcjach internetowych za zawrotne ceny. „Tak po prostu” jest obecnie biaÅ‚ym krukiem i trudno gdziekolwiek zdobyć oryginaÅ‚.

Co dalej z Poluzjantami? Sporadycznie grali (i grajÄ…) wspólne koncerty, fanów im przybywaÅ‚o. W serwisie YouTube aż roi siÄ™ od amatorskich nagraÅ„ wystÄ™pów Kuby Badacha i spółki. Komentarze to hymny pochwalne pod adresem wszystkich muzyków… i nie ma siÄ™ czemu dziwić. Przemek MacioÅ‚ek, Grzegorz JabÅ‚oÅ„ski, Piotr Å»aczek, Robert Luty i Marcin JabÅ‚oÅ„ski należą do czołówki najlepszych polskich muzyków sesyjnych, grali m.in. z Kayah, EwÄ… Bem, AnnÄ… MariÄ… Jopek, NataliÄ… KukulskÄ…, JustynÄ… SteczkowskÄ…, EdytÄ… Górniak, Sistars i wieloma innymi. No i sam Kuba Badach, którego sÅ‚uchacze uwielbiajÄ… nie tylko za niezwykÅ‚y gÅ‚os i dynamikÄ™, ale także za wszechstronność i fenomenalne poczucie humoru.

Na „DrugÄ… pÅ‚ytÄ™” Poluzjanci kazali swoim fanom dÅ‚ugo czekać. Ci, mimo wszystko wiernie tÅ‚oczyli siÄ™ na każdym koncercie i nieÅ›miaÅ‚o zapytywali na forach internetowych, kiedy wreszcie pojawi siÄ™ drugie dziecko zespoÅ‚u. Kultowym wrÄ™cz żartem staÅ‚o siÄ™ stwierdzenie „Wiem, kiedy Poluzjanci wydadzÄ… nastÄ™pnÄ… pÅ‚ytÄ™”. Tak minęło prawie dziesięć lat. Muzycy w tym czasie dojrzeli do nowego albumu… i wreszcie jest!!!

„Druga pÅ‚yta” jest kontynuacjÄ… tradycji Poluzjantów. Rytmy od jazzu przez funk i blues do popu. Balsam na zbolaÅ‚e od kiczu uszy. Do tego Å›wietne teksty Janusza „Onufra” Onufrowicza (znanego szerszej publicznoÅ›ci z roli policjanta Jasia z serialu „ZÅ‚otopolscy”). UsÅ‚yszymy trochÄ™ satyry na różne zjawiska nowoczesnego Å›wiata – i tu zdecydowanie króluje „Plastik” z kapitalnÄ… elektrykÄ… i bujajÄ…cym rytmem. ZaskakujÄ…cym zjawiskiem jest „Tralala 300” zaÅ›piewane przez KubÄ™ tym razem po rosyjsku. Czyżby Poluzjanci ruszali na podbój Rosji? Oprócz tego na pÅ‚ycie można znaleźć także kawaÅ‚ki „ku pokrzepieniu serc” („Ona, czyli ja”) oraz przerobione stare przeboje („ZnikÅ‚o miasto” Jerzego Haralda). OczywiÅ›cie nie brak też piosenek o miÅ‚oÅ›ci – tej trudnej („On i ona”), tej peÅ‚nej oddania („Prosta piosenka”, „Za darmo”, „O tobie”) czy o (nie-) zwykÅ‚ym zauroczeniu („Karmel”). CaÅ‚ość okraszona smacznymi kÄ…skami w postaci solówek, m.in. Marcina „Kocina” KociÅ„skiego w „NajpiÄ™kniejszych” i „Po co ci to? Outro” czy reszty Poluzjantów.

Cóż można dodać? Poluzjanci sÄ… pereÅ‚kÄ… na polskim rynku muzycznym. Choć poza mainstreamem, majÄ… coraz wiÄ™cej fanów. „Druga pÅ‚yta” to tak apetyczne danie, że pożeram je codziennie po kilka razy. I chyba nigdy mi siÄ™ nie znudzi.