Akcja dzieje siÄ™ gdzieÅ› w mieÅ›cie, gdzie spotyka siÄ™ dwoje mÅ‚odych ludzi. To ona zauważa go pierwsza. MÅ‚odzi bohaterowie wkrótce cieszÄ… siÄ™ sobÄ… podczas krótkich chwil spÄ™dzanych razem.

Chłopiec przedstawia dziewczynę swoim tragicznie zmarłym rodzicom na cmentarzu. Jakby to było nie dość dziwaczne, to jeszcze owemu młodzieńcowi towarzyszy duch japońskiego kamikadze.

Dziewczyna ma bzika na punkcie mew i teorii Darwina, a chÅ‚opiec pasjonuje siÄ™ uczestniczeniem w pogrzebach nieznanych mu ludzi. Ich życie jest jak nieustajÄ…cy teatr wymyÅ›lony przez nich samych i wedÅ‚ug ich wÅ‚asnych pomysÅ‚ów.
 Annabel Cotton to dziewczyna pragnÄ…ca cieszyć siÄ™ życiem i chÄ™tnie obmyÅ›lajÄ…ca   scenki, w których odgrywa  role zwiÄ…zane ze Å›mierciÄ….

Åšwietna rola Mii Wasikowskiej („Alicja w krainie czarów”,” Yane Eyre”) nie ulega wÄ…tpliwoÅ›ci. Annabel w jej wykonaniu nie pozwala oderwać od niej oczu. Stylizowane ujÄ™cia filmowe dopeÅ‚niajÄ… caÅ‚oÅ›ci. Widzimy jÄ… na przemian, jak biega, Å›mieje siÄ™, a w chwilÄ™ potem leży na szpitalnym Å‚óżku. Chociaż, jak na umierajÄ…cÄ…, wykazuje zbyt wiele chÄ™ci do życia. Przede wszystkim zaÅ› uderza  autentyczność i Å›wieżość uczuć   bohaterki.

RozdziaÅ‚ z jej ukochanej książki o ptakach Å›piewajÄ…cych, to jakby  jej motto. Annabel czuje siÄ™, jak „ptaszek Å›piewajÄ…cy który budzi siÄ™ rano i Å›piewa bo cieszy siÄ™, że jeszcze żyje”.
 Enoch (Henry Hopper) stara siÄ™ jej stale towarzyszyć w jej poczynaniach. Zbuntowany nastolatek interesuje siÄ™ zwiewnÄ… dziewczynÄ…. A obydwoje fascynuje Å›mierć i jej okolicznoÅ›ci. W pewnym momencie zaciera siÄ™ granica miÄ™dzy grÄ…, a prawdziwoÅ›ciÄ… odczuć. Widz zastanawia siÄ™, czy Enoch jeszcze odgrywa nieszczęśliwego zakochanego we wspólnie reżyserowanych scenach odejÅ›cia Annabel czy autentycznie przeżywa nieuleczalnÄ… chorobÄ™ swojej dziewczyny.
 Bezradność  i bunt Enoch Brae manifestuje, niszczÄ…c, co tylko wpadnie mu w rÄ™ce. Jednakże scenÄ™ niszczenia nagrobku rodziców jest nieco przerysowana. A bójka z wÅ‚asnym przyjacielem - duchem wywoÅ‚uje    wrażenie nierealnoÅ›ci zdarzeÅ„. Nie zdziwiÅ‚abym siÄ™, gdyby zrujnowany grobowiec nagle siÄ™ odtworzyÅ‚, a duch kamikadze zamieniÅ‚ siÄ™ w czÅ‚owieka z krwi i koÅ›ci.
 
Duch mÅ‚odego pilota peÅ‚ni w filmie rolÄ™ symbolu. Oznacza pogodzenie siÄ™ u progu życia ze Å›mierciÄ… wraz z jednoczesnym poczuciem bezsilnoÅ›ci. To wÅ‚aÅ›nie Hiroshi  (Ryo Kase) przeprowadza Annabel na drugÄ… stronÄ™.

Ten najnowszy film Gusa Van Santa można rozumieć, jako nakładające na siebie dwie opowieści: o ostatnich tygodniach życia młodej dziewczyny i o procesie stopniowego wyzwalania się z obsesji śmierci u dorastającego chłopca po wstrząsie wywołanym wypadkiem. Można też przyjąć, że jest to historia tragicznie zakończonego pierwszego miłosnego zauroczenia.
 Do mnie bardziej przemawia ta pierwsza wersja. Jest bardziej prawdopodobna.

Nostalgiczna muzyka pogÅ‚Ä™bia  nastrój smutku, wyciskajÄ…c u oglÄ…dajÄ…cych Å‚zy wzruszenia.