ale że głowa nie jedno imię posiada - nie w jednym serce rytmie uderza,
tak i motyl w barwach różnych machać skrzydłami potrafi,
jak ćma do ognia tak on do uczucia,
jak pies wygłodniały ofiary wygląda,
macha skrzydłami to w dół to w górę
unosząc się nad głowami gawiedzi, pędzącej przed siebie w rytmie wszechświata,
a gdzie skrzydełkiem o skroń czyjąś zawadzi,
tam kwiaty wyrosną jak myśli srebrzyste,
tam człowiek przystanie
i rozejrzy się w koło, z myślą, że gdzieś zawędrował w burzy skojarzeń,
nie myśląc o niczym i kręcąc się w koło.