Świętokrzyskie specjały nie dają sobie szans na wypromowanie w kraju i Europie. Na Liście Produktów Tradycyjnych nie ma ani jednego specjału z naszego województwa. Region świętokrzyski jest pod tym względem najgorszy w Polsce.

Mamy się czym pochwalić, ale nie dajemy sobie szans na wypromowanie naszych specjałów. Podczas gdy inne regiony zatroszczyły się nawet o swoje ogórki kiszone i jabłka, my marnujemy szansę na to, aby Polska i Europa usłyszały o krówkach opatowskich, rakowskiej kiszce zwanej "dzioniem", miodzie spadziowym, wiśni nadwiślańskiej z okolic Tarłowa i Ożarowa czy też wędzonych śliwkach z Szydłowa.

Marnujemy swoją sznsę, bo żaden specjał z regionu świętokrzyskiego nie trafił na tworzoną przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi Listę Produktów Tradycyjnych. Liczy ona już 159 produktów. Najwięcej z województw podkarpackiego (31), podlaskiego (25) i lubelskiego (22). Specjałów z regionu świętokrzyskiego - jako jedynego w kraju - niestety, na próżno na niej szukać. A trafić mogłoby na nią wiele naszych smakołyków, bo wpisać można właściwie wszystko, co nadaje się do jedzenia. Kwalifikują się produkty mleczne, mięsne, owoce i warzywa, wyroby piekarnicze i cukiernicze, oleje i tłuszcze, miody, napoje, gotowe potrawy, a nawet ryby. Oczywiście pod warunkiem, że mają regionalną, tradycyjną recepturę.

- Dotychczas z województwa świętokrzyskiego wpłynęły wnioski o wpisanie na listę wiśni nadwiślańskiej, miodu świętokrzyskiego i śliwki szydłowieckiej - informuje Dariusz Goszczyński, zastępca dyrektora Departamentu Rynków Rolnych MRiRW.

Dlaczego warto trafić na listę?
Głównie dlatego, że obecność na niej pomaga wypromować regionalne produkty. Poza tym, tworzona przez MRiRW lista jest pomocna przy staraniach o wpisanie regionalnych specjałów do Europejskiego Systemu Rejestracji i Ochrony Nazw Produktów. A to już daje znacznie większe profity.
- Produkty znajdujące się liście wspólnotowej mają chronioną nazwę, dzięki czemu są lepiej rozpoznawalne, co z kolei sprawia, że konsumenci chętniej po nie sięgają, bo wiedzą, że to dobry, oparty na tradycyjnej recepturze, ekologiczny wyrób - mówi Dariusz Goszczyński. - Co więcej, Europejczycy są skłonni więcej zapłacić za takie produkty, bardziej je sobie cenią niż produkowane na masową skalę.

Ponadto UE znacznie wspomaga promocję tradycyjnych, regionalnych produktów, między innymi poprzez unijny system oznaczeń produktów regionalnych i tradycyjnych: "Chronione oznaczenie geograficzne", "Gwarantowana tradycyjna specjalność", "Chroniona nazwa pochodzenia".