Wys�ano dnia 11-07-2004 o godz. 13:59:37 przez pala2 443
 Na terenie województwa świętokrzyskiego mamy aktualnie 1192 km znakomitych szlaków turystycznych prowadzonych przez najatrakcyjniejsze i najpiękniejsze zakątki. Ale czasami warto nieco zboczyć z trasy, żeby zobaczyć, czy poznać coś szczególnie ciekawego co dodatkowo wzbogaci naszą dotychczasową wiedzę o regionie. |
Z zachowanych materiałów źródłowych możemy się dowiedzieć, że miejscowość o której będzie mowa była pierwszą osadą w tym rejonie. Pierwsze wzmianki o niej zawarte są w dokumencie zwanym Kodeksem Dyplomatycznym Małopolski z 1275 r. Gdzie mowa jest o darowaniu ziemi przez Bolesława Wstydliwego rycerzowi, podkomorzemu sandomierskiemu i wtedy po raz pierwszy wymieniona jest nazwa miejscowości. Dokument ten ponadto stwierdza, że miejscowość ta jest własnością dziedziczną podkomorzego sandomierskiego. Pierwszy wybudowany tam kościół p.w. Św. Stanisława Bpa zbudowany został pod koniec XIII wieku przed 1280 r. a ufundowany był zapewne przez wspomnianego podkomorzego.
Z biegiem czasu ziemie te przechodzą na własność króla. Od początku XVI wieku kościół parafialny staje się kościołem sąsiedniej parafii. Obecny kościół wybudowany został w latach 1680-1690 wg projektu Tylmana z Gomeren. Ostatecznie budowa została całkowicie zakończona przed 1718 r. Kościół jest bardzo oryginalny, zbudowany na planie krzyża greckiego równoramiennego z dwiema późniejszymi przybudówkami; zakrystia od południa i skarbczykiem od północy. Jest to kościół barokowy orientowy wybudowany na osi wschód-zachód z ołtarzem po stronie wschodniej, posadowiony pośrodku regularnego ośmiobocznego cmentarza otoczonego starym murem.
Wejście znajduje się na osi budynku. Po bokach są dwie bliźniacze dzwonnice ustawione symetrycznie względem kościoła. Do wnętrza wchodzi się przez barokowy, marmurowy portal. Nad częścią centralną, kwadratową o ściętych ścianach znajduje się kopuła z latarnią, stojąca na ośmiobocznym bębnie wspartym na żagielkach. Pozostałe pomieszczenia są sklepione kolebkami. Wnętrze pokryte jest bogatą barokową dekoracją stiukową z końca XVII w. We wnętrzu kościoła stoją trzy ołtarze z końca XVII w. W prawym umieszczono obraz Matki Boskiej z Dziecięciem, podarowany przez biskupów i królów z dynastii Wazów. Na terenie naszego województwa mamy trzy kościoły budowane na planie krzyża greckiego poza omawianą miejscowością w Szczaworyżu i Kielcach-kościół garnizonowy.
Z biegiem czasu ziemie te przechodzą na własność króla. Od początku XVI wieku kościół parafialny staje się kościołem sąsiedniej parafii. Obecny kościół wybudowany został w latach 1680-1690 wg projektu Tylmana z Gomeren. Ostatecznie budowa została całkowicie zakończona przed 1718 r. Kościół jest bardzo oryginalny, zbudowany na planie krzyża greckiego równoramiennego z dwiema późniejszymi przybudówkami; zakrystia od południa i skarbczykiem od północy. Jest to kościół barokowy orientowy wybudowany na osi wschód-zachód z ołtarzem po stronie wschodniej, posadowiony pośrodku regularnego ośmiobocznego cmentarza otoczonego starym murem.
Wejście znajduje się na osi budynku. Po bokach są dwie bliźniacze dzwonnice ustawione symetrycznie względem kościoła. Do wnętrza wchodzi się przez barokowy, marmurowy portal. Nad częścią centralną, kwadratową o ściętych ścianach znajduje się kopuła z latarnią, stojąca na ośmiobocznym bębnie wspartym na żagielkach. Pozostałe pomieszczenia są sklepione kolebkami. Wnętrze pokryte jest bogatą barokową dekoracją stiukową z końca XVII w. We wnętrzu kościoła stoją trzy ołtarze z końca XVII w. W prawym umieszczono obraz Matki Boskiej z Dziecięciem, podarowany przez biskupów i królów z dynastii Wazów. Na terenie naszego województwa mamy trzy kościoły budowane na planie krzyża greckiego poza omawianą miejscowością w Szczaworyżu i Kielcach-kościół garnizonowy.
Tekst: Jerzy Kapuściński
| Komentarze |