Dodam, że thrash metal trÄ…cajÄ…cy myszkÄ…, bo pÅ‚yty które dostaÅ‚am wydane zostaÅ‚y w 1987 (Killing Technology) i w 1988 roku (Dimension Hatross). Muzycznie uwiodÅ‚a mnie dynamika gry (szczególnie sÅ‚yszalna we wczeÅ›niejszej, dla mnie lepszej pÅ‚ycie). Agresja i – jak to nazwać – haÅ‚aÅ›liwość, zapożyczona z punka. No i fakt, że w utworach czuć oldschoolowy klimat, nie do powtórzenia. Muzyka – muzykÄ…, ale teksty! PowstaÅ‚y 20 lat temu a caÅ‚kowicie zgadzajÄ… siÄ™ z tym, co wiem o współczesnym Å›wiecie. Naturalistyczne, pokazujÄ… przerażajÄ…cÄ… wizjÄ™ tego, co nazywamy przemysÅ‚owÄ… cywilizacjÄ… i niech mi kto powie, że nie sÄ… wizjonerskie. Nie wiem, jak żyÅ‚o siÄ™ w Stanach pod koniec lat osiemdziesiÄ…tych, byÅ‚am wtedy maÅ‚Ä… PolkÄ…. Wiem natomiast jak żyje siÄ™ dziÅ› w cywilizowanych krajach, sÄ… dni, gdy jestem stÅ‚amszona zalewajÄ…cymi mnie z radia/Internetu/telewizora informacjami, tak jak bohater tekstów Voivodu. SÄ… dni, gdy czujÄ™ że nie myÅ›lÄ™ swoimi sÅ‚owami. SÄ… dni, gdy w gÅ‚owie powstajÄ… mi strzÄ™py myÅ›li rodem z Matrixa, histeryczny strumieÅ„ Å›wiadomoÅ›ci dotyczÄ…cy pÄ™dzÄ…cego, stechnicyzowanego Å›wiata, którego nie mogÄ™ dogonić, a który wżera mi siÄ™ w ciaÅ‚o, usiÅ‚ujÄ…c ujarzmić mój umysÅ‚. Åšwiat apokaliptyczny, Å›wiat nieludzki, nielogiczny, mroczny, Å›wiat w którym rzÄ…dzÄ… maszyny. PrzytÅ‚aczajÄ…ce, ale dobrze przyrzÄ…dzone, dobrze siÄ™ Å‚azi z sÅ‚uchawkami w uszach, koniecznie po mieÅ›cie.