Rok 1933 był dla młodego Luciana, rokiem przeprowadzki do Anglii. Z racji objęcia władzy w Niemczech przez Hitlera, i żydowskiego pochodzenia jego matki, rodzina jest skazana na emigrację. W wieku 17-stu lat otrzymał obywatelstwo brytyjskie, stając się pełnoprawnym obywatelem Wysp Brytyjskich, zaciągnął się do marynarki wojennej, przerywając studia artystyczne.

Mimo dÅ‚ugiego oczekiwania na sukces, osiÄ…ga go, jak maÅ‚o który artysta za życia.
Ponadto, staÅ‚ siÄ™ również najdroższym malarzem Å›wiata, kiedy to malujÄ…c „Benefits Supervisor Sleeping” - portret nagiej kobiety na kanapie, sprzedaje go za rekordowa cenÄ™ ( jak na żyjÄ…cego artystÄ™) 33.6 mln, rosyjskiemu biznesmenowi Romanowi Abramowiczowi.

ByÅ‚ uważany przez Brytyjczyków za postać ponadczasowÄ…, czÅ‚owieka który nadaÅ‚ nowe, Å›wieże spojrzenie na malarstwo portretowe. Jego modele m.in.: Francis Bacon, David Hockney, Leigh Bowery, Eliżbieta II, czy bardziej komercyjne postaci jak Kate Moss i Jerry Hall, cierpiaÅ‚y mordÄ™gi spÄ™dzajÄ…c liczne godziny na pozowaniu Freudowi. Owy artysta starannie i skrupulatnie pracowaÅ‚ nad każdym z portretów. OpÅ‚aciÅ‚o siÄ™. DziÄ™ki swojej niepowtarzalnoÅ›ci i specyficznemu wykonywaniu swoich prac staÅ‚ siÄ™ krzewicielem „Freudowskiego” stylu.

W jego obrazach, przedstawiane osoby sÄ… niejednokrotnie nagie, ich ciaÅ‚a sÄ… uderzajÄ…co blade, opÅ‚ywajÄ…ce ludzkim ciężarem tkanki tÅ‚uszczowej. DziÄ™ki temu nabierajÄ… egzemplarycznej formy, która jest w zasadzie nie do podrobienia. Mimo wszystko patrzÄ…c na jego obrazy, pojawia siÄ™ przeÅ›wiadczenie czy faktycznie to ten artysta i ta galeria obrazów o którym mowa. Jednak tak. WpatrujÄ…c siÄ™ gÅ‚Ä™biej w jego koncepcje i próbujÄ…c jÄ… rozszyfrować, pojawia siÄ™ jasny wniosek, jest to coÅ›, co siÄ™ zaczyna podobać. Bowiem jego koncepcja stwarza niepowtarzalnÄ… aurÄ™ brzydoty ludzkiego ciaÅ‚a w poÅ‚Ä…czeniu z jakże prawdziwÄ… ludzkÄ… naturÄ….