Urzekający funkowym rytmem „Leniwy diabeł”, w którym Kuba Badach daje popis umiejętności wokalnych, silnie ujazzowiony i ożywiony rytmicznie „Dzień dobry Mr Blues”, liryczne „Jak na lotni” i równie subtelne „Bądź moim natchnieniem”, które odarte z przewrotnej, klamrowej części tekstu: smaż gotuj, zmywaj, pierz, a przytul czasem też, artystom takich muz potrzeba i już zyskuje zupełnie nową jakość – staje się pewnego rodzaju modlitwą błagalną muzyka, pokorną i ciepłą. Utrzymana w smooth-jazzowym klimacie „Bezsenność we dwoje” idealna na bezsenne noce. Wszystko składa się na dużą dawkę dobrej rozrywki, która porywa, rozrywa, ale także wzrusza i pozwala na chwilę spojrzenia „z przymrużeniem oka” na sprawy wszelakie.

Sam Zaucha twierdził: „Trzeba robić to, co się lubi i wtedy robi się to dobrze”. Badach z pewnością lubi to co robi. Toteż płyta jest godna polecenia.