Mojego mÅ‚odszego brata (lat osiem) od jakiegoÅ› czasu ogarnęła fascynacja górami: “Paulina, a 612 m.n.p.m to wysoko?”.
PoprosiÅ‚ mnie wiÄ™c, abym zabraÅ‚a go na Diabelski KamieÅ„. Krótka charakterystyka tego miejsca brzmi: ogromny gÅ‚az, który wyrasta nie wiadomo skÄ…d w Å›rodku lasu. Nasza trasa wiodÅ‚a od koÅ›cioÅ‚a w MasÅ‚owie przez KlonówkÄ™, RadostowÄ…, Krajno, zakrÄ™cajÄ…c do Ciekot i przyniosÅ‚a kilka niemiÅ‚ych niespodzianek.

GÅ‚ówny cel wycieczki – Diabelski KamieÅ„ – okazaÅ‚ siÄ™ być zaÅ›mieconÄ… i zdemolowanÄ… spelunÄ…. W altance Å›mieci, papiery, opakowania po prezerwatywach, puszki, butelki. Tablice informacyjne zamazane wulgaryzmami lub spalone, a wszystkie kierunkowskazy w promieniu 3 kilometrów uÅ‚amane i poprzekrÄ™cane. Zdaje siÄ™, że lokalna szajka postanowiÅ‚a pokazać jak siÄ™ bawi. Ale co jest w tym wszystkim najgorsze: taki stan utrzymuje siÄ™ już od zimy. PTTK odnosi kolejnÄ… porażkÄ™.

A przecież to wÅ‚aÅ›nie w tym miejscu toczy siÄ™ akcja książki “Czarne Stopy”, czyli opowieść o wakacyjnym obozie harcerskim. Zaprezentowany tam obraz ÅšwiÄ™tokrzyskiego odbiega zupeÅ‚nie od tego, co możemy zobaczyć dziÅ›. ByÅ‚y to kiedyÅ› góry czyste (harcerze myjÄ… siÄ™ w Lubrzance, co teraz wydaje siÄ™ być ponurym żartem), peÅ‚ne tajemnic oraz przygód.

Dobrze, że chociaż Radostowa nie zawiodÅ‚a i jak zwykle zauroczyÅ‚a zachÄ™cajac do dalszej wÄ™drówki.